Met het eind van het studiejaar in zicht, gebruik ik dit weekend om mijn Weebly site zover mogelijk af te ronden.
In ieder geval wil ik vanmiddag nog een stuk over de digitale leef- en belevingswereld van kinderen schrijven. Met dat onderwerp kom je eigenlijk niet om Remco Pijpers heen. Met schaamte denk ik terug aan mijn middelbare schoolperiode; op die school zat ook Remco Pijpers. Ik dacht één of twee leerjaren verder dan ik was. Als pubers maakten we hem achter zijn rug om belachelijk, door hem steevast Remco Pijpen te noemen. Ik denk dat hij behalve door ons meidengroepje door meer kinderen werd gepest, hoewel ik dat niet met zekerheid kan beweren. Wat ik met deze anekdote duidelijk wil maken, is dat pestgedrag iets van alle tijden is, en hoort bij de ontwikkeling tot volwassene. Kinderen vergelijken zich altijd met leeftijdsgenoten, en zetten zich in hun onzekerheid af tegen diegenen die anders zijn.
Een beetje gepest worden is niet zo erg, het sterkt het karakter. Ik ben zelf ook gepest.
Het grootste verschil met het pestgedrag in de 20e en 21e eeuw is dat ICT meer mogelijkheden tot anoniem pesten verschaft. Natuurlijk waren er vroeger ook briefjes in de klas waarvan de maker moeilijk te achterhalen was. Maar de trend dat iedereen overal ongefundeerd zijn mening op geeft, en daarvoor platforms te over zijn, is wel de makke van deze tijd. Ik ben een groot voorstander van vrijheid van meningsuiting, maar ook van empathie. En ik vind het belangrijk dat als je je mening geeft, je jezelf laat zien, en ontvankelijk bent voor tegenreacties.
In ieder geval wil ik vanmiddag nog een stuk over de digitale leef- en belevingswereld van kinderen schrijven. Met dat onderwerp kom je eigenlijk niet om Remco Pijpers heen. Met schaamte denk ik terug aan mijn middelbare schoolperiode; op die school zat ook Remco Pijpers. Ik dacht één of twee leerjaren verder dan ik was. Als pubers maakten we hem achter zijn rug om belachelijk, door hem steevast Remco Pijpen te noemen. Ik denk dat hij behalve door ons meidengroepje door meer kinderen werd gepest, hoewel ik dat niet met zekerheid kan beweren. Wat ik met deze anekdote duidelijk wil maken, is dat pestgedrag iets van alle tijden is, en hoort bij de ontwikkeling tot volwassene. Kinderen vergelijken zich altijd met leeftijdsgenoten, en zetten zich in hun onzekerheid af tegen diegenen die anders zijn.
Een beetje gepest worden is niet zo erg, het sterkt het karakter. Ik ben zelf ook gepest.
Het grootste verschil met het pestgedrag in de 20e en 21e eeuw is dat ICT meer mogelijkheden tot anoniem pesten verschaft. Natuurlijk waren er vroeger ook briefjes in de klas waarvan de maker moeilijk te achterhalen was. Maar de trend dat iedereen overal ongefundeerd zijn mening op geeft, en daarvoor platforms te over zijn, is wel de makke van deze tijd. Ik ben een groot voorstander van vrijheid van meningsuiting, maar ook van empathie. En ik vind het belangrijk dat als je je mening geeft, je jezelf laat zien, en ontvankelijk bent voor tegenreacties.